به نقل از «تابناک»

شهریار ملک شعر

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۴۲۶۵۵

به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، شهریار را در کنار اشعار بی بدیلش باید از منظر عرفان و مردم‌داری هم شناخت.

علی‌ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی (ع) بین به علی (ع) شناختم من به خدا قسم خدا را

۲۷ شهریورماه، سالروز درگذشت شهریار با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز ملی شعر و ادب فارسی، نامیده شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاعری که اشعارش به ۸۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده و از معدود شعرای بنامی بود که در زمان حیاتش شناخته شد و قدر و منزلتی خاص پیدا کرد. سید محمدحسین بهجت تبریزی، متخلص به شهریار سال ۱۲۸۵ هجری شمسی به دنیا آمد. او اهل تبریز بود و به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است.

شهریار چند دهه آخر عمر خود را در همان خانه‌ای زندگی کرد که اکنون به موزه ادبی شهریار مشهور است، خانه‌ای با یک طبقه و یک زیر زمین به رسم خانه‌های قدیمی تبریز و حیاطی که مشرف به اتاق پذیرایی شهریار از میهمانان بود. خانه در محله قدیمی مقصودیه تبریز قرار دارد و کوچه آن پس از چند سال نابسامانی و چاله‌های فراوان، اکنون به وضعیت بهتری رسیده و سنگفرش شده است.

درباره استاد شهریار، زندگی و اشعار وی مطالب متعددی منتشر شده و هریک از بزرگان از زوایای مختلف به آن پرداخته‌اند، اما بسیاری از شاگردان و همسایه‌های استاد معتقدند بخش زندگی عرفانی و همزیستی شهریار با دوستان و همسایه‌ها ناشناخته مانده است و عده‌ای نیز می‌گویند شهریاردر سال‌های آخر عمر خلوت گزیده بود و در احوال عرفانی خویش سیر می‌کرد.

بی‌میلی به دیدار‌های رسمی
یکی از همسایگان قدیمی شهریار در همان محله مقصودیه تبریز در گفتگو با همشهری به سال‌های پایانی زندگی استاد اشاره می‌کند و می‌گوید: ایشان آن سال‌ها دیگر مانند سابق مایل به رفت و آمد و حضور در محافل ادبی نبود. حتی در برخی موارد پذیرای میهمانان هرچند مهم هم نبود.

محمد قنبرپور که خود اکنون بیش از ۷۰ سال دارد به خاطره‌ای در همین زمینه اشاره می‌کند و می‌گوید: یکبار چند نفر از شعرای بنام و مسئولانی که اکنون هم در رده‌های کشوری حضور دارند به خانه شهریار مراجعه کردند تا دیداری با وی داشته باشند. چند بار در زدند، اما پاسخی نشنیدند. پس از چند دقیقه معطلی، شهریار پنچره را گشود و گفت که تمایلی به ملاقات ندارد و میهمانان برگشتند.

وی عنوان می‌کند: همسایه‌ها شاهد تغییر رفتار شهریار بودند. گویی که این استاد بزرگ از تمجید‌های دنیوی و رفت و آمد‌ها خسته بود و در خلوت‌های عارفانه‌اش مشغول تدارک دیدار با یار بود.

قنبرپور خاطر نشان می‌کند: همسایه‌ها استاد را ماه‌های آخر عمر خود که در بیمارستان امام خمینی (ره) سابق و شهیدمدنی فعلی بستری بودند، کمتر می‌دیدند. ملاقات‌ها به علت کثرت مراجعه کننده‌ها زیاد بود، اما همواره یکی از شاگردان و عروسشان همراه ایشان بودند و برای همسایه‌هایی که مایل به دیدن استاد بودند، شرایط را مهیا می‌کردند.

کلید دار خانه استاد
میرحسین زنوزی، خوشنویس برجسته تبریزی است که ۵ سال آخر عمر استاد شهریار با وی ملازمت زیادی داشته است. وی از جمله افرادی است که توانست اعتماد استاد را به خود جلب کند و به گفته خودش کلیددار خانه شهریار هم شد.

وی با بیان اینکه از عنفوان جوانی علاقه خاصی به شهریار داشته، می‌گوید: سال ۶۱ بود و با وجود آنکه استاد حال چندان مساعدی هم نداشتند، مرا به حضور پذیرفتند. پس از چند بار رفت و آمد، مراوده خاصی با ایشان پیدا کردم که تا سال‌ها ادامه پیدا کرد. از آن زمان به بعد، هر روز استاد را زیارت می‌کردم.

زنوزی که از اساتید به نام خوشنویسی استان است، ادامه می‌دهد: استاد به واسطه فعالیت‌های هنری‌ام مرا از قبل می‌شناخت و پس از آشنایی حضوری، دوباره به خوشنویسی تمایل نشان دادند و آثاری نیز پس از این آشنایی دارند.

وی با بیان اینکه شهریار را باید از جنبه‌های فردی و اجتماعی بهتر شناخت، می‌گوید: متاسفانه در سریالی که به نام شهریار ساخته شد، بی مهری و تحریف زیادی صورت گرفت که البته به سازنده فیلم هم منتقل کردیم. از جمله تحریفات این بود که شهریار رشته پزشکی را نه به میل خود بلکه به اجبار دستگاه حاکمه رها کرد و سال‌ها اصرار داشت تا این رشته را حتی شده در شهر‌های دیگر ادامه دهد، اما حاکمیت استبدادی اجازه این کار را نداد.

این خوشنویس برجسته ادامه می‌دهد: شهریار با انقلاب اسلامی همراه بود و حتی قبل از انقلاب هم در یکی از محافل شعرخوانی حاضر به بوسیدن دست فرح پهلوی نشد و رفتاری همانند سایر شاعران درباری نداشت.

شهریار و بذله‌گویی‌های دوستانه
هوشنگ صباغ، عکاس باسابقه تبریزی و از دبیران بازنشسته آموزش پرورش که حدود ۷ دهه از عمرش را سپری کرده، شهریار را شاعری برجسته و در عین حال عاشق اهل بیت به ویژه امیر مومنان علی (ع) معرفی می‌کند.

او می‌گوید: برجسته‌ترین خاطره‌ای که اغلب شهروندان تبریزی و دوستداران شهریار دارند، مربوط به شعری است که استاد در وصف امیر مومنان (ع) سرود و رویایی که آیت الله مرعشی نجفی در مورد ایشان دیده بود که بسیار مشهور و زبانزد است.

صباغ ادامه می‌دهد: شهریار در عین صلابت در شعر و قدرت اشعارش، گاهی با شاگردانش شوخی‌هایی هم می‌کرد. در بین آن‌ها شاعری بود که در تبریز شهرت بسیاری داشت و مرید استاد بود، اما شهریار با وی شوخی می‌کرد و می‌گفت: «فلانی خودت را هم بکشی مثل شهریار نمی‌شوی.»

وی ادامه می‌دهد: اشعار شهریار واقعا بی‌نظیر است. به عنوان مثال شهریار شعری در مورد کوه سهند دارد، بدون اینکه این کوه و قله آن را دیده باشد. اما چنان آن را حماسی وصف کرده که گویی در مقابل قله سهند ایستاده است. این میزان از قدرت به تصویر کشیدن به گونه‌ای است که حتی اگر زبان ترکی را هم ندانید، با شنیدن شعر حسی بی نظیر و حماسی پیدا می‌کنید.

آنچه امروز از شهریار برجا مانده؛ مجموعه ۵ جلدی «کلیات دیوان شهریار»، منظومه «حیدربابایه سلام» (سلام بر حیدربابا)، روح پروانه (نخستین منظومه استاد)، مکتب شهریار (چاپ اول دیوان) و قسمتی از اشعار اوست که دو بار و با مقدمه اساتید ملک الشعرای بهار و سعید نفیسی در سال ۱۳۱۰ انتشار یافت.

شهریار به زبان فارسی و ترکی اشعاری ماندگار در حوزه‌های متفاوت، چون وطن، مضامین اجتماعی، تاریخی، مذهبی و گاه وقایع روزمره از خود به‌جای گذاشته است. او در گونه‌های غزل، قصیده، قطعه، مثنوی، رباعی و نیمایی شعر سروده و از حافظ و نیما تأثیر پذیرفته است.

«علی‌ای همای رحمت» از مشهورترین اشعار او در وصف امام علی (ع) است. «حیدربابایه سلام»، «آمدی جانم به قربانت» و «یار و همسر نگرفتم» و... از جمله معروف‌ترین سروده‌های استاد شهریار است.

شهریار ۲۷ شهریور سال ۱۳۶۷ در تهران درگذشت و پیکرش برای دفن در مقبرة الشعرا به تبریز منتقل شد.

آمدی، جانم به قربانت، ولی حالا چرا؟
بی‌وفا، حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟
نوشداروییّ و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل، این زودتر می‌خواستی، حالا چرا؟
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توأم، فردا چرا؟
نازنینا، ما به ناز تو جوانی داده‌ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن، با ما چرا؟
وه که با این عمر‌های کوته بی‌اعتبار
اینهمه غافل شدن از، چون منی شیدا چرا؟
شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود‌ای لب شیرین، جواب تلخ سربالا چرا؟‌ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب‌آلود من لالا چرا؟
آسمان، چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند
در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟
در خزان هجر گل،‌ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود، غوغا چرا؟

منبع: تابناک

کلیدواژه: اربعین 1400 اعمال ماه صفر توافق هسته ای موقت حسن میرکاظمی سازمان همکاری شانگهای شهریار روز ملی شعر و ادب اربعین 1400 اعمال ماه صفر توافق هسته ای موقت حسن میرکاظمی سازمان همکاری شانگهای ادامه می دهد همسایه ها آخر عمر سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۴۲۶۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک روز ناب در دل طبیعت بکر در چند کیلومتری تهران

آفتاب‌‌نیوز :

تهران یکی از شلوغ‌ترین شهر‌های ایران است. ابر شهری با خیابان‌های کوچک و بزرگ و بزرگ‌راه‌های طولانی که در بیشتر ساعات روز با انبوهی از وسایل نقلیه و خودرو‌ها پر می‌شود. گرچه در پایتخت پارک‌ها و فضا‌های سبز فراوانی وجود دارند، اما زندگی شهری و دغدغه‌هایش فرصت محدودی برای لذت بردن از آن‌ها باقی می‌گذارد. در چنین شرایطی است که بسیاری از پایتخت‌نشینان، برای رفع خستگی و اندکی آرامش راهی جاذبه‌های اطراف تهران می‌شوند تا با طی کردن مسافتی کوتاه، از طبیعت بکر و هوای پاک این مناطق استفاده کنند.

به خصوص که در مناطق اطراف تهران گزینه‌های متعددی هم برای اجاره انواع اقامتگاه و خانه و سوئیت مهیا شده است و وجود پلتفرم‌هایی مانند سایت شب باعث شده تا مسافران بتوانند به راحتی نسبت به رزرو گزینه‌های اقامتی اقدام کنند.

شهریار، انتخابی جذاب برای سفر در بهار

فصل بهار مصادف است با درختان تازه شکوفه زده، دشت‌های سرسبز و پرگل، رودخانه‌هایی جاری و نسیمی دلنواز که از میان ارتفاعات و رشته کوه‌های البرز وزیدن می‌گیرد. اغراق نیست اگر بگوییم که بهار، بهترین فصل برای گشت و گذار در شهر‌های ییلاقی اطراف تهران مانند شهریار است. شهری با باغ‌های پر از میوه و دشت‌های رنگارنگ که یکی از جاذبه‌های گردشگری برای ساکنان تهران و شهر‌های اطراف به حساب می‌آید. 

یکی از جذابیت‌های شهریار برای اغلب مسافران، طبیعت سرسبزی است که در هر نقطه از شهر دیده می‌شود. اصلا به همین دلیل است که گزینه اجاره باغ در شهریار برای اغلب مسافران پرطرفدار و هیجان انگیز است! البته که در اینجا دیگر امکانات اقامتی هم وجود دارد و گردشگران می‌توانند ضمن گشت و گذار در طبیعت، در هر نقطه نسبت به اجاره ویلا در شهریار اقدام نمایند.

جا‌های دیدنی شهریار در بهار

همانطور که به شما گفتیم، طبیعت شهریار یکی از محبوب‌ترین نقاط برای تفریح و سفر است. با این حال در این شهر جاذبه‌های تاریخی متنوعی هم برای بازدید وجود دارد. یکی از این جاذبه‌ها، بنای تاریخی قلعه دهشاد است که مردم قدیم در گذشته از آن برای دیده بانی استفاده می‌کردند.

قلعه‌ای قدیمی با بافتی روستایی که هنوز بعضی از مردم شهر در گوشه و کنارش زندگی می‌کنند؛ بد نیست که بدانید این قلعه نسبت به دیگر جاذبه‌های تاریخی شهر، سازه مدرن‌تری دارد و قدمتش به دوران قاجار برمی‌گردد.

در چهار طرف قلعه دهشاد، چهار برج دیده می‌شود که روزگاری محل استقرار نگهبانان برای دیده‌بانی بوده است. سقف قلعه نیز به صورت ذوزنقه‌ای طراحی شده و دو طاق‌نما را در دو سمت خود جای داده است. در ساخت این قلعه و بنای قدیمی، آجر حرف اول را می‌زند.

به دلیل معماری منحصر به فرد این مجموعه، قلعه دهشاد یکی از آن مکان‌هایی است که دانشجویان رشته هنر را برای بررسی‌های دقیق و علمی به خود دعوت می‌کند. این بنای باستانی در ده کیلومتری شرق شهریار واقع شده و در فهرست آثار ملی کشور هم به ثبت رسیده است.

اگر از قلعه دهشاد دیدن کردید و باز هم دلتان خواست تا وقت خود را با سر زدن به جاذبه‌های تاریخی شهریار سپری کنید، ما به شما بازدید از تخت کیکاووس را پیشنهاد می‌کنیم! یک جاذبه تاریخی دیگر که در ۱۸ کیلومتری جنوب شهریار واقع شده است و قدمتی ۴ هزار ساله دارد. این بنا در روستای بیدگنه قرار گرفته و در گذشته محلی برای برگزاری جشن‌های ملی بوده است.

مورخان و باستان شناسان اعتقاد دارند که تخت کیکاووس، روزگاری میزبان جشن‎های باشکوهی مانند جشن سده یا مهرگان بوده است. جشنی که در آن همگی به دور آتش سرخ رنگ جمع می‌شدند و دست در دست یکدیگر، به شادی و پایکوبی می‌پرداختند. شاید اگر گوش‌هایتان را تیز کنید، هنوز هم بتوانید صدای جشن و پایکوبی مردم قدیم را در ذهنتان تصور کنید!

گرچه همچنان در این محل جشن‌هایی مانند چهارشنبه سوری برگزار می‌شود، اما بدون شک هیچ کدام تا امروز نتوانسته‌اند شکوه و زیبایی مراسم کهن و قدیمی را احیا کنند.

گردش بهاری در روستای برغان

حالا که تا شهریار آمده‌اید، بگذارید تا کمی هم با شما از روستا‌های جذاب اطرافش صحبت کنیم! مطمئنا سر زدن به این روستا‌ها آن هم در فصل خوش و آب و هوای بهار حسابی سرحالتان می‌کند و انرژی بی حد و اندازه‌ای به شما می‌دهد.

اولین روستای پیشنهادی ما به شما، روستای برغان است. دهکده‌ای که در دامنه جنوبی کوهپایه‌های البرز قرار گرفته و سر زدن به آن در بهار می‌تواند یک ماجراجویی دلنشین و هیجان انگیز باشد. قدمت برغان هنوز به درستی مشخص نشده است، با این حال درختان چنار بسیار تنومند و کهنسال این روستا خبر از تاریخی چند هزار ساله می‌دهند. در برغان همچنین خانه‌ها و بنا‌های تاریخی وجود دارند که ساخت آن‌ها به دوران قاجار باز می‌گردد. 

روستای برغان در بهار آب و هوای معتدلی دارد. در حقیقت پوشش گیاهی متنوع و وجود درختان کهنسال و پربار در برغان، آب و هوای این منطقه را تحت تاثیر خود قرار داده و باعث شده است تا گشت و گذار در آن، جذاب و منحصر به فرد باشد. برغان علاوه بر طبیعت زیبا و آثار تاریخی‌اش، به آلوچه‌های خوش رنگ و طعمش هم شناخته می‌شود. جالب است که بدانید آلوچه و لواشک در کنار گردو و لبنیات محلی از جمله سوغاتی‌های خوشمزه برغان به شمار می‌روند.

پل قدیمی، رودخانه روستا، حسینیه محل، درختان هزار ساله و میدان برغان نیز برخی از جا‌های دیدنی این روستا به حساب می‌آیند. تا یادمان نرفته است بگوییم که در طبیعت اطراف برغان تا دلتان بخواهد کلبه چوبی و کلبه جنگلی هم ساخته شده و مسافران می‌توانند با خیال راحت چند روزی در این روستای خوش آب و هوا ساکن شوند.